Simple

De nieuwe creatie van Ayelen Parolin is geïnspireerd op het dadaïsme, heeft lak aan regels en steekt de draak met de ernst van onze tijd. De choreografe laat drie dansers een wonderlijk samenspel van ritme en beweging uitvoeren. Ze zijn voortdurend in beweging en herhalen veel, maar de bewegingen worden onophoudelijk anders verdeeld, geherstructureerd en subtiel veranderd.

Een spel met als belangrijkste spelregel dat dingen niet voltooid worden en opnieuw moeten beginnen. Een labyrintisch spel. Een muzikaal spel… zonder muziek. Waarbij de dansers het spel bedenken, erover fantaseren en het spelen met een choreografisch vocabularium dat met opzet beperkt en sober is gehouden. Ze gaan op zoek naar een vitale hartslag en spelen daarbij met zijn drieën onder één hoedje. Met de kracht en diepmenselijke oprechtheid van de idioot, de naïeveling, het kind – voor wie alles (nog) mogelijk is, van waanzin tot droom.