Courir les yeux fermés au bord d'un ravin

Met haar tien minuten durende solo ontworpen om in publieke ruimtes te worden opgevoerd, ontpopt Éléonore Valère-Lachky zich tot een klokkenluider en wijst ze op de impact van ons gedrag op het milieu. Het dansen op de grond, het kruipen en vervolgens de verticaliteit die herwonnen wordt, ze symboliseren de drang naar het leven, naar actie en naar verzet. Het is een blijk van haar engagement en haar steun voor de wetenschap, die haar best doet om populistische, agressieve, polariserende en leugenachtige uitlatingen te ontkrachten en daar tegenin gaat. Een artistiek gebaar dat urgentie uitstraalt, zoals een waarschuwing aan de rand van de kloof, aan de rand van de ineenstorting van de maatschappij.